– Talarstolar finst over alt

I den vesle skulekrinsen eg vaks opp i, hadde me ein talarstol. Han stod i pumperommet på skulen og blei tatt ut i gymnastikksalen to gonger i året. Den eine gongen var på 17. mai. Då blei han pynta med flag og nyutsprunge bjørkeris, og talaren snakka om Grunnlova. Den andre gongen var på juletrefesten for oss ungane. Då blei han pynta med glitter, og talaren snakka om Jesus. Me ungane var ikkje så intresserte korkje i Grunnlova eller Jesus. Me ville ha iskrem og brus og pølser. Me ville ha appelsiner som julenissen kom med i ein svær jutesekk. Me visste at julenissen eigentleg var Georg. Det var han kvart år. Det brydde me oss ikkje om, for me fekk appelsiner. Me ville hoppa i sekk, springa med potet i skei og få premiar. Me ville gå kring juletreet som nådde til taket i gymastikksalen. Men me måtte sitja i ro og teia still til talaren var ferdig.